Verdiepen in # Pinterest

Pinterest is leuk. Ik ben al een poosje actief bezig met Pinterest. Een vriendin nodigde me uit om haar borden te bekijken en vanzelf ging ik zelf ook borden maken. Er is echt van alles te vinden en het is een perfecte manier om te laten zien wat je kunt. Ik heb een blog met al mijn haak- en brei knutsels, maar dat loopt niet echt wanneer je naar het aantal volgers kijkt. Met de Pinterest borden bereik je veel meer mensen. En natuurlijk heb ik ook een bord gemaakt met de inhoud van mijn blog. Het zou leuk zijn wanneer ik op deze manier meer volgers zou kunnen aantrekken.

Lekker rondneuzen op Pinterest is leuk (en ja, verslavend), maar het is echt ongelofelijk om bij elkaar te zien wat mensen allemaal kunnen. Hiervoor was ik vaak aan het zoeken naar handwerk blogs om ideeën en inspiratie op te doen, maar dat was behoorlijk tijdrovend. Via Pinterest gaat dit stukken sneller en vlieg je van een bord van de ene gebruiker naar een andere van een andere gebruiker. Leuker nog is om zelf te pinnen in plaats van alleen maar te repinnen. Wanneer ik mijn favoriete blogs afloop hoef ik geen bladwijzers meer aan te maken of patronen over te typen, gewoon pinnen en klaar. Het is geweldig dat Pinterest automatisch de bron van de afbeelding vermeldt in je pin, zodat je die altijd terug kunt vinden. En het is ook allemaal overzichtelijk geordend op je borden.

Ik vind het ook heel handig dat je per bord kunt volgen. Er zijn veel mensen op Pinterest waarvan ik maar één of twee borden interessant vind, dus volg ik alleen die.
Minder handig aan Pinterest vind ik de navigatie. Ik ben het met Ellie eens dat de zoekfunctie wel voor verbetering vatbaar is. Met name het zoeken naar gebruikers op naam is een hele uitdaging. Ook werkt de functie "vrienden zoeken via Facebook " echt voor geen meter, althans bij mij niet.

Dus, kortom: ik ben een fan. Maar centraal staan hier natuurlijk niet mijn hobbies, maar de eventuele toepassing van Pinterest als medium voor onze bieb. Met een eventuele verhuizing en een nieuw pand in het vooruitzicht denk ik dat  Pinterest een krachtig visueel middel kan zijn. Borden met foto's over de verhuizing, de inrichting, de ruimtes, het meubilair en de fantastische trap kunnen tot de verbeelding spreken. Het kan onze klanten betrokken houden bij hun bibliotheek, het kan ze nieuwsgierig maken, ze op de hoogte houden en het kan ze aan ons binden. Veel meer dan Instagram denk ik dat Pinterest een effectief medium kan zijn voor ons. En het hoeft ook niet zo heel tijdrovend te zijn. 

Verdiepen in # Screencasting

Ik ben deze keer aan de late kant met mijn verslag want afgelopen week heb ik me zwaar moeten verdiepen in Sinterklaaskado's, surprises, gedichten.. Heel leuk allemaal, maar ik ben toch ook weer opgelucht dat het allemaal weer voorbij is. Dus wel een verdiepding, maar niet de juiste in dit geval ;-)

Dit vond ik een leuk verdiepding. De mogelijkheden zijn ook goed voorstelbaar voor een bibliotheek. Wanneer ik bedenk hoe vaak ik nu al heb uitgelegd aan klanten hoe je kunt zoeken in de catalogus, inloggen, reserveren... Soms zou een ingesproken bandrecordertje handig zijn. En dat is eigenlijk precies wat screencasting doet. Ik zie dat wel zitten, diverse instructiefilmpjes op de website waarin veel voorkomende handelingen worden getoond. Heel handig voor klanten die veelvuldig gebruik maken van de website thuis, nutteloos voor de klanten die dat niet doen. En dat zijn dan juist die klanten voor wie zo'n screencast heel handig zou zijn.

Maar afgezien daarvan vind ik instructiefilmpjes op de site ook heel gebruiks- en klantvriendelijk. Korte filmpjes waarin wordt uitgelegd hoe je bijvoorbeeld kunt inloggen, reserveren of een betaling doen.

Ik heb 2 filmpjes gemaakt. De eerste is over hoe je een boek kunt aanvragen bij een andere bibliotheek. Ook een vraag die in de uitlening vaak wordt gesteld. We hebben hier wel een formuliertje voor, maar een screencast is visueel en daardoor duidelijker.





Het tweede filmpje laat zien hoe je de gemaakte screencast op je blog kunt zetten. Dat weet iedereen nu wel, maar ik wilde het toch doen dus dacht ik, waarom niet meteen nog wat meer oefenen?



















Het duurde wel even voordat alles aan de praat was. Eerst Java, ik had niet de juiste versie. Daarna het geluid, het duurde even voordat ik de audio in orde had voor bij de filmpjes. En nog ben ik niet echt tevreden met de kwaliteit van het geluid. Veel te veel ruis en je hoort werkelijk elke auto die buiten voorbij zoeft.

Ik vond screencasts altijd al superhandig wanneer ik bijvoorbeeld niet goed wist hoe ik een bepaalde steek moest maken bij het maken van mijn frutsels. Ik vond het dus erg leuk om me hier nu in te verdiepen en zelf eens de maker te zijn in plaats van gebruiker.

Verdiepen in # Instagram

Ik heb geen smartphone, dus geen Instagram voor mij... Ik was echter niet bereid dit ding zo snel op te geven. Dus aan de slag dan maar. Veel rondgeneusd op internet en verschillende blogs van collega's even doorgenomen op bruikbare tips. Zo kwam ik bij de site van ink361 terecht. Helaas hier ook weer: inloggen met je Instagram account. Ja, die had ik dus niet. Dus, hoe kon ik aan een account komen? Misschien wanneer iemand anders mét smartphone er één voor me zou aanmaken? Dit vond Rob ook een handig idee en inmiddels heeft hij voor mij een account aangemaakt.

Nu kan ik foto's bekijken, door albums bladeren en gebruikers opzoeken. Maar... ik kan zelf nog steeds helemaal niks. Geen foto plaatsen, geen filters toepassen, niks. Dat is jammer. Alhoewel ik nu wel een goede indruk heb gekregen van Instagram als sociaal netwerk, weet ik nog steeds niet hoe het precies in zijn werk gaat. Voor mij persoonlijk geldt zeker dat, mocht ik ooit de trotse bezitter worden van een smartphone, ik de app zeker zal installeren. Mijn eigen foto's zijn meestal vrij basic, ik hou niet van filters, foto's samenvoegen of allerlei andere rare dingen die je tegenwoordig met je foto's kunt uithalen. Bij instagram gaat het niet per definitie om de kwaliteit van je foto, ik heb de indruk dat het vooral voor de fun is. Er zijn al diverse foto apps ontwikkeld om je foto net weer een andere look te kunnen geven dan de filters die bij instagram zelf horen. Hiermee kun je je dan weer onderscheiden van anderen:




Kan Instagram een aanvulling zijn voor de bibliotheek? Ik denk het wel. Foto's van lezingen, evenementen , cursussen, de Vromannacht, het Verhalenfestival, bijeenkomsten, het (nieuwe) gebouw, interieur... noem maar op. De bieb Gouda plaatst al wel foto's op Facebook, maar ik denk dat met Instagram een ander publiek kan worden bereikt (ik las dat instagram behoorlijk populair is onder jongeren).
Daarnaast kan de bibliotheek genomen foto's ook combineren met Facebook, dat kan tegenwoordig ook.
Ik denk wel dat enige voorzichtigheid is geboden, want alle collega's naar willekeur foto's laten zetten op het bibliotheek instagram account is misschien niet zo'n handig idee. Er moet denk ik wel een doelstelling zijn: wat en wie willen we bereiken en waar plaatsen we wel of juist geen foto's van. Even over nadenken, maar wat mij betreft wel een optie. Foto's laten zien is een hele andere vorm van communicatie naar onze klanten toe dan we gewend zijn, maar kan heel effectief zijn. Het geeft de bibliotheek de mogelijkheid om wellicht ook een andere kant van zichzelf te laten zien.

Verdiepen in # Sinterklaas

Het is weer bijna zover, dus komen we thuis alvast in de stemming...

Verdiepen in # Crowd...

Veel leeswerk deze keer en veel filmpjes bekijken. Het duizelt daarna van alle informatie en de mogelijkheden die - bijna - door je hoofd heen spoken. Vooral het filmpje over de bieb met de klant participatie vond ik erg mooi. Dit concept zou goed passen bij ons nieuwe beleidsplan Werk aan de winkel. De bibliotheek van de toekomst moet anders worden dan hij nu is (of is bibliotheek vrouwelijk?) met meer betrokkenheid van onze klanten. Ik ben ervan overtuigd dat ook wij genoeg klanten hebben die mee zouden willen werken aan de vormgeving van "hun" bibliotheek van de toekomst. Onze klanten hebben niet alleen recht op een coole bieb volgens het filmpje, maar volgens mij willen ze dit ook.

Toen ik een jaar of 7 was werd het zwembad in ons dorp gemoderniseerd. Een probleem was (natuurlijk) de financiering. Iedere inwoner uit ons dorp kon een baksteen kopen waar zijn, haar of de familienaam in gebeiteld werd. Van die bakstenen is de muur gemetseld van de nieuwe kleedruimtes. Dit is ruim 35 jaar geleden en de muur staat er nog steeds. In die tijd werd dit nog geen crowdfunding genoemd, er was gewoon iemand met een briljant idee.
Of, op kleinere schaal, het recente verhaal van de kat die geopereerd moest worden. De baasjes konden de hoge rekening niet betalen en besloten het beestje te laten inslapen. De behandelend dierenarts heeft dit dilemma op Facebook geplaatst en jawel, het gaat inmiddels helemaal prima met de kat.

Ik denk dat crowdfunding een erg krachtig middel kan zijn. Totdat het dat niet meer is. Net zoals met het klassieke fondsenwerven en het collecteren worden mensen het denk ik op een gegeven moment zat. Een voordeel van crowdfunding met behulp van het internet en de sociale media boven de traditionele manieren is dat het gemakkelijker inzicht kan geven in de stand van zaken. Het is meer transparant dan al die afgesloten collectebussen en anonieme schenkingen aan goede doelen. Ik collecteer ieder jaar voor het reumafonds en steeds vaker krijg ik nee te horen met als reden dat mensen niet weten wat er met hun bijdrage gebeurt.
Mijn voorbeeld van het zwembad lijkt op Maggy's voorstel met haar blokjes. Nog steeds ga ik bij de muur kijken wanneer ik in dat zwembad ben. En dan denk ik, daar staan we, wij hebben ook een bijdrage geleverd. Een baksteen of een blokje met je naam erop is iets tastbaars en mensen hebben nu eenmaal de neiging om herinnerd te willen worden. Ik denk dat Maggy's idee echt een goed idee is waar de bibliotheek serieus over na zou moeten denken.

Verdiepen in # Google+

Google+ was natuurlijk niet onbekend. Door al het gegoogel in de loop der jaren ontkom je niet aan de aanmoedigingen om vooral toch je Google+ account te activeren. Dit had ik (blijkbaar) al eens een keer gedaan, maar verder weer vergeten. Ik weet nog dat ik er destijds niet helemaal uitkwam: de Google+ pagina vond ik zo druk en onoverzichtelijk en ik had niet echt zin om me er verder in te verdiepen. Maar ja, nu wel.. Dus vol goede moed een nieuwe pagina aangemaakt, avatar en fotootjes er op en vervolgens liep de pagina vol met allerlei berichten, foto's en video's van mensen die ik helemaal niet kende. Opeens weet ik weer waarom ik destijds Google+ zo onoverzichtelijk vond! Gelukkig kon daar snel een eind aan gemaakt worden door eens kritisch de privacy instellingen door te lopen.

Kringen aanmaken ging gemakkelijk en snel. Heel handig ook, met het oog op hoe je je gegevens wilt delen. Wat berichtjes erop gezet, een You Tube filmpje lukte zelfs ook nog. Vervolgens op zoek gegaan naar pagina's om te "liken". Het duurde even (helaas) voordat ik doorhad dat je niet zozeer een algemene pagina kunt liken, maar dat je eerst verder moet gaan naar artikelen e.d. Daarna ging het beter, dus heb ik gelijk maar een paar artikelen een +1 gegeven. Tot nu toe.. Facebook is toch wel gebruiksvriendelijker.
Toch moet ik wel toegeven dat ik Google+ nu veel rustiger en overzichtelijker vindt geworden doordat ik me er in heb verdiept. Ik snapte eerst echt niet waar al die rare berichten vandaan kwamen, nu heb ik meer het gevoel dat ik zelf de controle heb over mijn google+ pagina in plaats van andersom.

Handig aan Google+ vind ik de snelle koppeling naar andere Google diensten. Lastiger vind ik om uit te zoeken hoe al deze diensten nu precies ingrijpen in elkaar en hoe je daar het beste kunt uithalen. Irritant vind ik dat elke verandering die je bijvoorbeeld aanbrengt in een blogbericht als post op je Google pagina komt te staan. Vaak breng ik, nadat ik een bericht heb gepubliceerd, nog een aantal keer een verandering aan. Daarna kan ik dan op mijn Google+ pagina 4x het aangepaste bericht verwijderen.

Dan de Hang Out sessie, voor mij echt nieuw. Ik heb zelfs nog nooit geskypet. Gelukkig werkte mijn laptop helemaal mee. Ik heb in het begin meegekeken, later ook nog even meegedaan. Het lijkt allemaal zo gemakkelijk, maar toch moet je aan een hoop dingen tegelijk denken wanneer je mee doet (ben ik te verstaan?, kunnen ze me zien?!). Al met al een hele leuke ervaring.

Zou het nuttig kunnen zijn voor de bibliotheek om een Google+ pagina te hebben terwijl er al een Facebookpagina is? Is Google+ beter, handiger, efficiënter dan Facebook? En het belangrijkste denk ik: is het bereik groter? Ik denk dat dit vragen zijn waar we ons eerst in moeten verdiepen voordat we eraan beginnen.

Verdiepen in # wat anders

Natuurlijk ben ik hard bezig met twitteren, google+ en content curation, maar gelukkig blijft er ook nog wat tijd over voor andere dingen (alhoewel, niet zo heel veel). Een blog is de plek bij uitstek om je werk te showen. Dus bij deze wil ik even wat eigen "werk" laten zien. Het is wel totaal iets anders..

Het is een (school) tas voor mijn jongste dochter waar ik erg lang (volgens haar té lang)mee bezig ben geweest, maar nu is-ie dan eindelijk af.
Tada..

Verdiepen in # Content Curation

Met Twitter was ik onbekend, maar ik wist tenminste wel wat het was. Van content curatie had ik zelfs helemaal nooit gehoord. Geen idee dus wat het was of wat je daar mee aan moest. Na het lezen van de info van Rob had ik eerlijk gezegd nog steeds geen idee wat ik me er nou bij moest voorstellen. Dus dacht ik dat ik het maar gewoon moest proberen. En dat is eigenlijk niks voor mij, ik ben meer iemand die eerst de handleiding van voor naar achter doorleest voordat ze begint..
Na een tijdje rondzwerven op internet besloten maar een poging te wagen met Scoop it. Een onderwerp opzoeken leek makkelijk, maar was het toch niet. Want hoe zorg je ervoor dat je onderwerp niet té breed wordt (zodat er van filtering eigenlijk geen sprake meer is), of dat het juist te beperkt blijft (en je alleen maar meer van hetzelfde krijgt)? En wat wil je er dan wel of juist niet in hebben? Ik had de voorbeelden bekeken van de bibliotheken Enschede en Leeuwarden, maar dat vond ik helemaal niks. Veel te vol, druk en voor mij te ongestructureerd. Scoop it is overduidelijk meer overzichtelijk ingedeeld en oogt veel meer gestructureerd dan Paper li. Storify heb ik ook uitgeprobeerd, maar daar had ik meer moeite om mijn eigen draai er aan te geven. De winnaar werd dus scoop it: http://www.scoop.it/t/biblioan-s-books-page

Erg origineel is het niet geworden, ik heb meerdere scoop it pagina's gevonden met vergelijkbare inhoud, maar die vond ik dan ook wel erg leuk (zoals de scoop it van spannende boeken).

De bibliotheek als content curator.. Misschien, maar dan niet zoals de bibliotheken uit Enschede of Leeuwarden. Ik kan me niet voorstellen dat onze klanten daar blij mee zouden zijn. Een belangrijke vraag is of het iets toe kan voegen aan wat onze bieb nu al doet. Misschien een vervanging voor de nieuwsbrief? Via twitter en de website zou de aandacht erop gevestigd kunnen worden. Maar toch, er is al een website te onderhouden én er moet al getwitterd worden. Ik denk dat er eerst goed gekeken moet worden naar de eventuele meerwaarde van content curatie voordat we onszelf weer meer werk bezorgen.

Verdiepen in # Twitter

Twitter was voor mij één groot onbekend terrein. Alleen veel over gehoord, nooit zelf aan begonnen. Nu heb ik geen smartphone en dacht ik (en denk ik nog steeds) dat twitteren dan ook niet zo heel zinvol is. Direct reageren op berichten is enigszins zinloos wanneer je dat pas veel later kunt doen vanachter je pc. Maar nu heb ik me er helemaal in verdiept. Account aangemaakt, interessante bedrijven opgezocht, collega's en bekende personen. Ik heb ze allemaal keurig verdeeld over verschillende lijsten die ik heb aangemaakt. Dankzij het filmpje van Rob was dat een makkie en wist ik direct dat zoiets überhaupt mogelijk was. Zelf vind ik de officiële Twitter pagina niet vervelend, wanneer je eenmaal hebt uitgevogeld waar je alle mogelijkheden kunt vinden. Ik heb zowel Tweetdeck als Hootsuite uitgeprobeerd. Hootsuite is gemakkelijker met een apart tabblad voor al je sociale media. Ook heb je al je gemaakte lijsten geordend bij elkaar. Toch vind ik het prettiger om te werken vanuit mijn "eigen" Twitter en Facebookpagina's, gewoon omdat ze er veel leuker uitzien dan Tweetdeck of Hootsuite. Ik hou niet van chatten, op de één of andere manier gaat dat altijd mis, chat je door elkaar heen en raak je de draad kwijt. Wel heb ik nagedacht over welke onderwerpen ik wel zou willen meechatten. Dan zou het toch echt over boeken of muziek moeten gaan..

Dan moet ik nu bekennen: ik vind Twitter leuk! Behalve dat zie ik zeker de mogelijkheden van twitteren voor de bibliotheek. Door consequent voort te bouwen aan #biebgouda lijkt het me mogelijk om klantrelaties te ontwikkelen en te onderhouden. Wel is dit een tijdrovende bezigheid denk ik. Ik ben zeker nog niet klaar met Twitter, ik heb nog veel vragen waar ik een antwoord op wil hebben. Dus samengevat was het 1e verdiepding voor mij verrassend, interessant, tijdrovend, maar leuk!

Elf dingen, verdiepen, elfje..

Ik kom oorspronkelijk uit een dorp zonder eigen, vaste bibliotheek. Elke zaterdag kwam er een bus vol met boeken die in de plaatselijke sociëteit werden neergezet en aan het eind van de dag weer verdwenen. Pas veel later kwam ik voor het eerst in de "echte" bibliotheek in de Spieringstraat. Ik vond het niks minder dan een wonder. Nog steeds, nu ik er zelf werk, blijft een bibliotheek voor mij een vaste plek, een gebouw volgestouwd met boeken. Bijna magisch. Toch leef ik niet meer in die tijd, er is heel veel veranderd. Wil "de" bibliotheek haar bestaansrecht behouden, dan zal ze mee moeten veranderen. En die verandering is voor een heel groot deel digitaal. Zelf vind ik het een echte uitdaging om toen (het gebouw met de boeken zonder ook maar 1 computer) samen te laten vloeien met nu (de digitale veranderingen). Hoe kan de bibliotheek deze twee met elkaar combineren en tegelijkertijd een eigen identiteit blijven behouden? En belangrijker nog, hoe krijgen we onze (toekomstige) klanten zover dat ze zich met ons identificeren en zich bij ons aan willen sluiten? In mijn functie werk ik voornamelijk met de klanten. Het contact met hen vind ik één van de leukste dingen. Ze helpen te vinden wat ze zoeken, maar ook uitzoeken wat ze zoeken, wat ze leuk vinden, waar ze zich voor interesseren.

Mijn doelstelling voor de 11 verdiepdingen cursus wordt dan ook: hoe kan en hoe ga ik de nieuw verworven kennis en vaardigheden straks inzetten om in kaart te kunnen brengen wat onze klanten nodig hebben om zich te willen verbinden aan onze bibliotheek?