vrijdag 16 november 2012
donderdag 15 november 2012
Verdiepen in # Crowd...
Veel leeswerk deze keer en veel filmpjes bekijken. Het duizelt daarna van alle informatie en de mogelijkheden die - bijna - door je hoofd heen spoken. Vooral het filmpje over de bieb met de klant participatie vond ik erg mooi. Dit concept zou goed passen bij ons nieuwe beleidsplan Werk aan de winkel. De bibliotheek van de toekomst moet anders worden dan hij nu is (of is bibliotheek vrouwelijk?) met meer betrokkenheid van onze klanten. Ik ben ervan overtuigd dat ook wij genoeg klanten hebben die mee zouden willen werken aan de vormgeving van "hun" bibliotheek van de toekomst. Onze klanten hebben niet alleen recht op een coole bieb volgens het filmpje, maar volgens mij willen ze dit ook.
Toen ik een jaar of 7 was werd het zwembad in ons dorp gemoderniseerd. Een probleem was (natuurlijk) de financiering. Iedere inwoner uit ons dorp kon een baksteen kopen waar zijn, haar of de familienaam in gebeiteld werd. Van die bakstenen is de muur gemetseld van de nieuwe kleedruimtes. Dit is ruim 35 jaar geleden en de muur staat er nog steeds. In die tijd werd dit nog geen crowdfunding genoemd, er was gewoon iemand met een briljant idee.
Of, op kleinere schaal, het recente verhaal van de kat die geopereerd moest worden. De baasjes konden de hoge rekening niet betalen en besloten het beestje te laten inslapen. De behandelend dierenarts heeft dit dilemma op Facebook geplaatst en jawel, het gaat inmiddels helemaal prima met de kat.
Ik denk dat crowdfunding een erg krachtig middel kan zijn. Totdat het dat niet meer is. Net zoals met het klassieke fondsenwerven en het collecteren worden mensen het denk ik op een gegeven moment zat. Een voordeel van crowdfunding met behulp van het internet en de sociale media boven de traditionele manieren is dat het gemakkelijker inzicht kan geven in de stand van zaken. Het is meer transparant dan al die afgesloten collectebussen en anonieme schenkingen aan goede doelen. Ik collecteer ieder jaar voor het reumafonds en steeds vaker krijg ik nee te horen met als reden dat mensen niet weten wat er met hun bijdrage gebeurt.
Mijn voorbeeld van het zwembad lijkt op Maggy's voorstel met haar blokjes. Nog steeds ga ik bij de muur kijken wanneer ik in dat zwembad ben. En dan denk ik, daar staan we, wij hebben ook een bijdrage geleverd. Een baksteen of een blokje met je naam erop is iets tastbaars en mensen hebben nu eenmaal de neiging om herinnerd te willen worden. Ik denk dat Maggy's idee echt een goed idee is waar de bibliotheek serieus over na zou moeten denken.
Toen ik een jaar of 7 was werd het zwembad in ons dorp gemoderniseerd. Een probleem was (natuurlijk) de financiering. Iedere inwoner uit ons dorp kon een baksteen kopen waar zijn, haar of de familienaam in gebeiteld werd. Van die bakstenen is de muur gemetseld van de nieuwe kleedruimtes. Dit is ruim 35 jaar geleden en de muur staat er nog steeds. In die tijd werd dit nog geen crowdfunding genoemd, er was gewoon iemand met een briljant idee.
Of, op kleinere schaal, het recente verhaal van de kat die geopereerd moest worden. De baasjes konden de hoge rekening niet betalen en besloten het beestje te laten inslapen. De behandelend dierenarts heeft dit dilemma op Facebook geplaatst en jawel, het gaat inmiddels helemaal prima met de kat.
Ik denk dat crowdfunding een erg krachtig middel kan zijn. Totdat het dat niet meer is. Net zoals met het klassieke fondsenwerven en het collecteren worden mensen het denk ik op een gegeven moment zat. Een voordeel van crowdfunding met behulp van het internet en de sociale media boven de traditionele manieren is dat het gemakkelijker inzicht kan geven in de stand van zaken. Het is meer transparant dan al die afgesloten collectebussen en anonieme schenkingen aan goede doelen. Ik collecteer ieder jaar voor het reumafonds en steeds vaker krijg ik nee te horen met als reden dat mensen niet weten wat er met hun bijdrage gebeurt.
Mijn voorbeeld van het zwembad lijkt op Maggy's voorstel met haar blokjes. Nog steeds ga ik bij de muur kijken wanneer ik in dat zwembad ben. En dan denk ik, daar staan we, wij hebben ook een bijdrage geleverd. Een baksteen of een blokje met je naam erop is iets tastbaars en mensen hebben nu eenmaal de neiging om herinnerd te willen worden. Ik denk dat Maggy's idee echt een goed idee is waar de bibliotheek serieus over na zou moeten denken.
Abonneren op:
Posts (Atom)